Łuszczyca

Jakich części ciała dotyczy łuszczyca?

Łuszczyca to choroba skóry, która objawia się powstawaniem czerwonych plam pokrytych srebrnobiałymi łuskami. Tak naprawdę schorzenie może dotyczyć każdej części ciała. Są jednak miejsca, szczególnie narażone na wystąpienie zmian. Jest to skóra owłosiona głowy, zewnętrzne powierzchnie łokci i kolan, obszar krzyżowo lędźwiowy i szczelina międzypośladkowa.

Łuszczyca dotyka także płytki paznokci, które ulegają rogowaceniu, częściej się łamią i kruszą oraz pokrywają się dołkami. Dodatkowo ich kolor zmienia barwę na żółtawobrunatną. W najbardziej zaawansowanej postaci może dojść do oddzielenia płytki paznokcia od znajdującej się pod nią macierzy.

Co wywołuje łuszczycę?

Skóra rośnie od strefy podstawnej, która znajduje się pod kilkoma warstwami komórek. I to dzięki tym, mnożącym się nawet tysiąc razy szybciej komórkom, powstaje łuszczyca. W wyniku tego powstają wyższe warstwy, które nie mogą się dostatecznie szybko złuszczyć i w efekcie skóra przybiera charakterystyczny wygląd.

Dwa związki chemiczne, które odpowiednio hamują lub przyspieszają proliferację komórek, to cAMP i cGMP. Nierównowaga, spowodowana zmniejszeniem ilości cAMP lub wzrostem ilości cGMP, prowadzi do nadmiernego wzrostu komórek. Istnieje kilka czynników, które zaburzają równowagę tych dwóch związków. To niektóre białka i toksyczne związki, które pochodzą z metabolizmu bakterii i grzybów znajdujących się w jelitach. Powstają głównie w wyniku zaburzenia flory jelitowej lub procesów trawiennych.

Inne czynniki nasilające schorzenie

Przede wszystkim, należy zwrócić uwagę na infekcje, a szczególnie na te wywoływane przez paciorkowce, infekcje bakteryjne i grzybiczne w obrębie układu pokarmowego. Niewyleczone zęby lub angina, również mogą mieć działanie łuszczycogenne.

Zdarza się, że schorzenie mogą spowodować urazy fizyczne skóry, jak zadrapania, rany po upadkach, blizny po operacjach, oparzenia, a nawet tatuaże. Zmiany najczęściej występują dokładnie w miejscu urazu.

Nie jest tajemnicą, że stres wpływa niekorzystnie na wiele schorzeń, podobnie jest z łuszczycą. Według badań, nasilone objawy choroby występują u osób narażonych na silny stres, może to być utrata pracy, śmierć kogoś bliskiego, ważny egzamin lub zmiana szkoły przez dzieci. Tezę o wpływie stresu na wysiew łuszczycy, potwierdza fakt, że zażywanie antydepresantów i terapia pod opieką psychologa, mają zbawienny wpływ na poprawę stanu skóry.

Wykazano, że niedobory niektórych związków tłuszczowych, aminokwasów i cynku mogą powodować łuszczyce. Podobnie sprawa wygląda z nadużywaniem alkoholu i paleniem papierosów, które działają niekorzystnie na leczenie.

Jak rozpoznać chorobę?

Głównym objawem łuszczycy są wykwity na skórze, zazwyczaj o zabarwieniu lekko czerwonym. Są one wyraźnie odgraniczone od zdrowej skóry. Zmiany łuszczycowe mogą mieć jednak zróżnicowany wygląd i formę, od pojedynczych czerwonych zmian przez wykwity pokrywające znaczną część ciała, do ropne krostek.

Wykwitom często towarzyszy łuszcząca się skóra o różnej grubości. Zdarza się, że nadprodukowany naskórek nawarstwia się, głównie na skórze głowy. Natomiast samo łuszczenie się, może przypominać łupież.

Kolejnym objawem jest świąd. Co prawda nie występuje on we wszystkich przypadkach, ale nieleczona łuszczyca może utrudniać życie choremu, ze względu na dyskomfort spowodowany ciągłym swędzeniem.

Kilka wskazówek, jak radzić sobie z łuszczycą

Oprócz udania się do dermatologa, warto stosować się do kilku zaleceń, które mogą ułatwić życie choremu.

Jako, że niepodważalny jest wpływ toksyn jelitowych na powstawanie zmian chorobowych, niezbędne jest wyeliminowanie wszelkich tłuszczów zwierzęcych, rafinowanego cukru i słodyczy oraz potraw zawierających drożdże i inne grzyby. Natomiast do jadłospisu powinno się włączyć tłuste ryby, jak również jedną łyżeczkę do herbaty oleju lnianego na trzydzieści cm wzrostu.

Pomocnym może okazać się błonnik, który usprawnia perystaltykę jelit. Automatycznie, gdy zwiększamy ilość dostarczanego błonnika, czy to w pokarmach czy poprzez suplementację, należy pamiętać o odpowiednim nawodnieniu organizmu, aby nie dopuścić do zaparć.

Korzystne działanie mają kremy z witaminą D, lukrecją, żywokostem i rumiankiem oraz oset, który należy stosować w dawce dwa razy większej od zalecanej na opakowaniu.

Łuszczyca może nasilać się z powodu braku odpowiednich witamin, dlatego skuteczne może okazać się przyjmowanie kwasu foliowego, beta- karotenu, witaminy E, selenu i cynku. Dobrym pomysłem, jest także wybranie się do dietetyka, który po wywiadzie, oceni, czy dieta nie jest uboga w jakiś ważny składnik.

Autor: Paulina Łabędź

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy łuszczycy