Fotodermatoza

Promienie słoneczne dzieli się na promienie widoczne oraz niewidoczne, czyli ultrafioletowe. Te drugie z kolei można podzielić na krótki – UVB oraz dłuższe  - UVA. U większości choroba schorzenie wywołane jest nadwrażliwością na promienie UVA.

Rodzaje fotodermatozy:

• Fotodermatoza idiopatyczna – przyczyny nie są znane, pojawia się u dzieci i dorosłych. Przykłady to: pokrzywka słoneczna oraz przewlekły stany posłoneczne.
• Fotodermatoza genetyczna – choroba wrodzona, uwarunkowana genetycznie. Przykłady to: zespół Blooma, zespół Cockayne'a, zespól Rothmunda-Thompsona.
• Fotodermatoza metaboliczna – powstaje wskutek nieprawidłowości metabolicznych i wahań biochemicznych w organizmie. Najczęściej występuje pod postacią porfirii, wynikającej z zaburzeń działania enzymów. Może również pojawiać się pod postacią pelagry, spowodowanej niedoborem witamin z grupy B.
• Fotodermatoza egzogenna – powstaje wskutek kontaktu z substancją wykazującą fototoksyczność, czyli zwiększającą wrażliwość organizmu na alergię słoneczną. Fototoksyczne substancje mogą znajdować się w niektórych produktach spożywczych, lekach (głównie doustnych takich jak hipotensyjne, przeciwpadaczkowe czy przeciwcukrzycowe) i kosmetykach.

Objawy:

• wielopostaciowe wykwity
• opryszczki
• rumienie
• pęcherzyki świąd
• pojawiają się zazwyczaj na odsłoniętych częściach ciała, zazwyczaj po paru godzinach od zejścia z nasłonecznionego miejsca
• niekiedy pojawia się zapalenie spojówek oraz gorączka

Fotodermatozę diagnozuje się za pomocą następujących badań:

• próby świetlne
• próby rumieniowe
• próby fototoksyczne
• fototesty płatkowe

Leczenie polega głównie na stosowaniu środków ochronnych oraz hartowaniu skóry za pomocą fotochemoterapii. Polega ona na zwalczaniu chorób przy pomocy światła ultrafioletowego oraz specjalnych substancji chemicznych zwiększających wrażliwość na nadfiolet.

Zobacz również objawy tej choroby: