Melanodermia

Zmiany są na ogół symetryczne. Występują na czole, skroniach, policzkach, nad górną wargą. W obrębie przebarwień tego typu stwierdzono zwiększoną ilość melaniny, melanocytów i melanosomów oraz zwiększoną syntezę tyrozynazy.Plamiste, brunatnawe przebarwienia, występujące najczęściej na twarzy; wynik zaburzeń czynności gruczołów wewnątrzwydzielniczych, bardzo często pojawia się u kobiet ciężarnych. Pojawiają się także u kobiet po 30 roku życia.

Patogeneza tego przebarwienia nie jest dokładnie poznana. Uważa się, że wpływ na jej rozwój mają promieniowanie słoneczne oraz szereg innych czynników: genetyczne, hormonalne, dysfunkcje tarczycy, używanie pewnych kosmetyków oraz niektórych leków, przede wszystkim o działaniu fotouczulającym i przeciwpadaczkowym.

Leczenie polega na stosowaniu preparatów odbarwiających i złuszczających. W celu odbarwienia stosuje się środki zawierające hydrochinon, kwas kojowy, kwas azaleinowy, retinoidy. Preparaty odbarwiające stosuje się zarówno połączeniu jak i metodą naprzemiennych aplikacji.

Zapobieganie

Przed nasłonecznieniem skóry nie stosować żadnych kosmetyków ani perfum. Należy sprawdzić skład kosmetyków. W przypadku wątpliwości należy się zwrócić do firmy produkującej kosmetyki, prosząc o podanie ich składu. Można też zwrócić się z prośbą o tę informację do lekarza. Najlepiej jednak unikać opalania twarzy lub stosować przy opalaniu środki o wysokim współczynniku ochrony świetlnej.

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy melanodermii