Obrzęk naczynioruchowy

Obrzęk naczynioruchowy może być zagrożeniem dla życia, w przypadku gdy zlokalizowany został w gardle lub krtani, ponieważ grozi to zamknięciem dróg oddechowych. Może wówczas dojść do asfiksji, a w konsekwencji do śmierci.

Jakie są przyczyny schorzenia?

Obrzęk naczynioruchowy pojawia się na skutek zaburzeń spowodowanych zadziałaniem na naczynia silnych substancji zwanych klinami. W efekcie przepuszczalność naczyń staje się nieprawidłowa lub nadmierna.

Inną przyczyną może być uczulenie na niektóre leki (np. antybiotyki, leki przeciwbólowe), pokarmy lub użądlenia owadów. Reakcję alergiczną może wywołać jednak wiele różnych alergenów. Kolejne przyczyny to kontakt z kontrastem, który jest używany przy wykonywaniu badań radiologicznych czy z rzadkimi chorobami, które powodują zwiększają ilość komórek zapalnych w organizmie (eozynofile).

Schorzenie może również pojawić się w wyniku niedoboru tzw. inhibitora C1, który jest substancją blokującą. Powoduje to zakłócenia krzepnięcia krwi, fibrynolizę oraz zaburzenia układu dopełniacza, który odpowiada za prawidłowy przebieg procesów odpornościowych ludzkiego organizmu. 

Brak inhibitora C1 powoduje również nadmierne wydzielanie się kinin. W efekcie powoduje to uczucie bólu, rozszerzenie oraz nadmierną przepuszczalność naczyń.

Niedobór inhibitora C1 może być wadą wrodzoną lub nabytą. Nabyty obrzęk naczynioruchowy może pojawić się w wyniku stosowania niektórych leków obniżających ciśnienie lub też innych dolegliwości, taki jak choroby autoimmunologiczne czy nowotworowe.

Jak rozpoznać chorobę?

Diagnozę przeprowadza się przede wszystkim na podstawie dokładnych oględzin oraz szczegółowego wywiadu. Lekarz zapyta m.in. o przyjmowane leki, spożywane pokarmy i członków rodziny, u których wystąpiły podobne objawy.

W przypadku podejrzenia obrzęku wynikającego z niedoboru C1, lekarz przeprowadza badanie próbki krwi, aby poznać poziom tego inhibitora. Czasami obrzęk tego typu bywa mylony z wypryskiem kontaktowym, niedoczynnością tarczycy oraz z niektórymi zakażeniami skóry twarzy.

Problematyczna bywa również diagnoza obrzęku jelit. Często lekarz źle oceniają chorobę i przeprowadzają niepotrzebną operację brzucha.

Metody leczenia obrzęku naczynioruchowego

Leczenie obrzęk naczynioruchowego odbywa się poprzez zastosowanie kuracji lekami przeciwhistaminowymi, które zmniejszają świąd skóry i wspomagają zanikanie bąbli pokrzywkowych . Stosuje się również sterydy, które przyjmuje się doustnie.

Obrzęk wrodzony leczy się natomiast atenuowanymi androgenami, czyli męskimi hormonami. Działają one odwrotnie do estrogenów i często powodują zmniejszanie się obrzęku. Szczególnie w przypadku kobiet nie należy ich jednak przyjmować zbyt długo, ponieważ mogą powodować liczne skutki niepożądane.

Obserwuje się pojawienie nadmiernego owłosienia na całym ciele, zaburzenia miesiączkowania, przybieranie na wadze oraz zaburzenia nastroju. Wykluczone jest przyjmowanie androgenów przez kobiety ciężarne szczególnie przez pierwsze 6 miesięcy trwania ciąży. 

Czasami lekarze podają również kwas tranksenamowy o słabszym działaniu, który posiada zdolność zastępowania zbyt małej ilości C1.

Obrzęk naczynioruchowy zwykle ustępuje po kilku dniach od rozpoczęcia kuracji. Mogą się jednak zdarzać nawroty, dlatego też bardzo ważne jest, aby poznać przyczynę wystąpienia tego schorzenia i unikać jej w przyszłości.

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy obrzęku naczynioruchowego