Plamica Schönleina - Henocha

Plamica Schönleina-Henocha jest typową chorobą wieku dziecięcego, występuje u dzieci powyżej 2 roku życia, a szczyt zachorowalności przypada na 4-6 rok życia. Jednak może się także pojawiać wśród dorosłych. Stwierdzana jest częściej u płci męskiej. Przeważnie ujawnia się zimą i wczesną wiosną.

Choroba często jest poprzedzona infekcją bakteryjną lub wirusową. W 90% wiąże się z poprzedzoną infekcją górnych dróg oddechowych. W około 30% przypadków udokumentowane jest zakażenie paciorkowcem beta-hemolizującym. Rolę odrywać może również wiele czynników, w tym środowiskowych, dietetycznych oraz zakaźnych.

Plamica rozpoczyna się z reguły ostro, z objawami ogólnymi i gorączką oraz dolegliwościami ze strony mięśni i stawów. Najbardziej charakterystyczna dla schorzenia jest wysypka pod postacią plamicy na kończynach dolnych, rzadziej na udach pośladkach i kończynach górnych. Choroba trwa zwykle od 4 do 6 tygodni. Jak do tej pory nie są znane metody jej zapobiegania.

Powikłania:

• nefropatia - prawdopodobieństwo zachorowania wzrasta wraz z wiekiem dziecka, u dzieci poniżej 2. roku życia wynosi jedynie 25%
• krańcowa niewydolność nerek - występuje tylko u 1% chorych
• przemieszczenie się jelit (wgłobienie) - jest przyczyną niedrożności jelit, w takim przypadku dziecko kierowane jest na operację
• zajęcie wątroby, serca (z zawałem mięśnia sercowego włącznie), płuc i opłucnej

Diagnoza plamicy stawiana jest na podstawie wywiadu lekarskiego i objawów klinicznych. Poza tym potwierdzić rozpoznanie pozwala ocena morfologiczna wycinków skóry w mikroskopie. W przypadkach przebiegających ze znacznym białkomoczem lub krwiomoczem,  zalecane jest biopsji nerki.

W większości przypadków stosuje się jedynie leczenie objawowe. Stosuje się leki hemostatyczne, czyli uszczelniające naczynia krwionośne. Przy nasilonych zmianach nerkowych stosuje się leczenie immunospresyjne i leczenie steroidami. Jeśli choroba postępuje gwałtownie można stosować plazmaferazę oraz doustne leczenie prednizonem.

Należy ograniczyć aktywność fizyczną. Leczenie przebiega często w szpitalu i może trwać nawet kilka miesięcy. Przy łagodnym przebiegu może dojść do ustąpienia objawów.

Plamica Schönleina-Henocha może nawracać, ale zwykle kolejne rzuty choroby przebiegają mniej burzliwie i mają coraz łagodniejszy charakter prowadząc aż do całkowitego ustąpienia choroby. Podstawowe znaczenie rokownicze ma ewentualne zajęcie nerek.

Zobacz również objawy tej choroby: Objawy plamicy Schönleina - Henocha